zondag 14 september 2008
Cereus peruvianus 1977 (een nieuwe spruit)
Deze in het wild reusachtig groot wordende cactus vormt met zijn
fraaie doorns en slanke stam een mooi contrast in mijn woonkamer.
Een stek werd in 1977 meegenomen door mijn moeder tijdens een vakantie op Tenerife. Ik weet eigenlijk niet beter dan dat deze cactus zo'n beetje mijn hele leven al in onze familie aanwezig is geweest. Het kleine stekje is inmiddels uitgegroeid tot moederstam en zo nu en dan top ik de cactus wanneer deze te veel gaat overhellen. Binnen een mum van tijd verschijnt er dan weer een nieuwe spruit
(het is onverstelbaar hoe hard een cactus dan kan groeien). Zo ook de nieuwe generatie spruit op de foto. De vindplaats van deze cactus soort is geweest aan de voet van de vulkaan, Pico del Teide in 1977.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
archief
-
▼
2008
(54)
-
▼
september
(14)
- Buitelen in het gras
- .....Rust Roest
- Ridders aan de Maas
- Oscar Fedor, mijn goede vriend
- Verdwenen Stadsgezicht 's-Hertogenbosch
- NEIN 11!
- Cereus peruvianus 1977 (een nieuwe spruit)
- Een fris blaadje
- De Tuin der Lusten
- Maslow's behoeften Hierarchie
- De boom van het oneindig bestaan
- Chilipeper
- Het hart van de Ardèche
- zeker niet stil in mij
-
▼
september
(14)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten